Zmarła Dr n. med. Danuta Hajdukiewicz
Z głębokim żalem zawiadamiamy, że w dniu 19 kwietnia 2020 roku, w wieku 94 lat zmarła Dr n. med. Danuta Hajdukiewicz.
Od 1960 roku zatrudniona w Instytucie Psychiatrii i Neurologii.
W latach 1990-2002 pełniła obowiązki Kierownika Kliniki Psychiatrii Sądowej.
Do 2018 roku pracowała w Klinice, gdzie jako biegły lekarz psychiatra przekazywała swoją wiedzę i doświadczenie młodszym koleżankom i kolegom.
Odszedł wspaniały człowiek, nauczyciel wielu pokoleń lekarzy, osoba o niezłomnym charakterze i prawości.
Żegnamy i Dziękujemy
Prezes i Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Psychiatrii Sądowej
Koleżanki i Koledzy z Polskiego Towarzystwa Psychiatrii Sądowej
Życiorys dr n. med. Danuty Hajdukiewicz
Urodziła się 17 stycznia 1926 roku w Zwierzyńcu nad Wieprzem (powiat Zamość), w rodzinie inteligenckiej (rodzice byli nauczycielami w miejscowej szkole podstawowej). Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1939 roku podjęła naukę w tajnych kompletach, ukończyła cztery klasy gimnazjalne i pierwszą licealną. Następnie zdała egzaminy przed Państwową Komisją Weryfikacyjną dla Legalizacji Wyników Tajnego Nauczania. Drugą klasę licealną ukończyła i zdała maturę w Liceum Matematyczno-Fizycznym im. Jana Zamoyskiego w Zamościu w 1945 roku.
W tym samym roku rozpoczęła studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego, przemianowanym następnie na Akademię Medyczną, której absolutorium uzyskała w 1950 roku, a dyplom lekarza otrzymała jesienią 1951 roku.
Będąc jeszcze studentką A. M. Podjęła pracę lekarza w Państwowym Sanatorium dla Nerwowo Chorych w Kościanie (od 06.11.1950 do 30.09.1954r), a następnie po uzyskaniu specjalizacji z psychiatrii pierwszego stopnia, została służbowo przeniesiona na ordynatora oddziału psychiatrycznego do Państwowego Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Gorzowie Wlkp.
W trakcie tej pracy (od 01.10.1954 do 31.08.1956) uzyskała drugi stopień specjalizacji z psychiatrii. Po wygranym konkursie pracowała jako asystent w Klinice Psychiatrycznej A.M. w Poznaniu (od 01.09.1956 do 30.09.1958r) oraz w Poradni Zdrowia Psychicznego w Poznaniu do 31.12.1958, skąd została przeniesiona służbowo do nowo otwartego Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Ciborzu (zielonogórskie) i powołana na stanowisko dyrektora (od 01.01.1959 do15.12.1960).
W październiku 1960 wyszła za mąż za Zenona Hajdukiewicza, pracownika Najwyższej Izby Kontroli w Warszawie, przeniosła się do Warszawy.
Od 16 grudnia 1960 roku nieprzerwanie pracuje w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, w Klinice Psychiatrii Sądowej, której siedziba mieściła się w Pruszkowie, (aktualnie od 2005 roku klinika została przeniesiona do Warszawy) początkowo jako starszy asystent. Po obronie rozprawy doktorskiej pt. ”Katamnezy pacjentów internowanych przez sądy jako niebezpiecznych dla porządku prawnego” w dniu 25 kwietnia 1974 roku została powołana na adiunkta naukowo-badawczego, a od stycznia 1990 roku pełniła obowiązki kierownika Kliniki Psychiatrii Sądowej, z których zrezygnowała od 30 czerwca 2002 roku. Nadal jednak pracuje w Instytucie Psychiatrii i Neurologii na pół etatu.
W okresie pracy w Klinice Psychiatrii Sądowej początkowo uczestniczyła jako wykładowca a następnie prowadziła – na zlecenie Centrum Kształcenia Podyplomowego Lekarzy- kursy z psychiatrii sądowej (dwa rocznie), dla lekarzy psychiatrów i psychologów.
W latach 1970-1979 prowadziła wykłady z psychiatrii klinicznej dla studentów Wydziału Psychologii ATK w Warszawie, a w latach 1980-1989 z psychiatrii sądowej dla studentów Wydziału Psychologii na Wydziale Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji UW, z których zrezygnowała, gdy powierzono jej obowiązki kierownika kliniki.
Od stycznia 2003 roku prowadzi konwersatoria z psychiatrii sądowej na Wydziale Prawa w Wyższej Szkole Handlu i Prawa im. Ryszarda Łazarskiego w Warszawie.
Wśród blisko 100 publikacji naukowych i doniesień zjazdowych autorstwa Dr Hajdukiewicz, szczególną pozycję zajmują dwie pozycje książkowe: „Unormowania prawne opiniowania sądowo-psychiatrycznego w sprawach karnych i w sprawach nieletnich” (2002) i „Opiniowanie sądowo-psychiatryczne w sprawach cywilnych” (2004).